- rozpróżniaczyć
- 1. aca&2. acagnarder
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
rozpróżniaczyć się — dk VIb, rozpróżniaczyć sięczę się, rozpróżniaczyć sięczysz się, rozpróżniaczyć sięniacz się, rozpróżniaczyć sięczył się rzad. rozpróżniaczać się ndk I, rozpróżniaczyć sięam się, rozpróżniaczyć sięasz się, rozpróżniaczyć sięają się, rozpróżniaczyć … Słownik języka polskiego
rozpróżniaczać się — → rozpróżniaczyć się … Słownik języka polskiego
rozbałamucić — dk VIa, rozbałamucićcę, rozbałamucićcisz, rozbałamucićmuć, rozbałamucićcił, rozbałamucićcony «zepsuć bałamuceniem, pochlebstwami, pobłażaniem; rozpuścić kogoś» Rozbałamucić dziecko. rozbałamucić się «rozpuścić się, rozpróżniaczyć się» … Słownik języka polskiego
rozleniwieć — dk III, rozleniwiećeję, rozleniwiećejesz, rozleniwiećej, rozleniwiećwiał, rozleniwiećwieli, rozleniwiećwiały «stać się leniwym; rozpróżniaczyć się» Rozleniwieć w czasie urlopu … Słownik języka polskiego
rozpróżniaczać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozpróżniaczać sięam się, rozpróżniaczać sięa się, rozpróżniaczać sięają się {{/stl 8}}– rozpróżniaczyć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, rozpróżniaczać sięczę się, rozpróżniaczać sięczy się {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień